O wyprawie
Korsyka. GR20 - część południowa: Restonica - Conca
Szlak GR20 - część północna kończymy w Wąwozie Restonica. GR20 część południowa rozpoczynamy w Wąwozie Restonica. Zatem, część północna i południowa stanowi całość GR20. Żaden z odcinków nie został pominięty.
W części południowej wprowadzono wejścia na wybitne szczyty:
Monte Rotondo (2622 m n.p.m.) i Monte d'Oro (2389 m n.p.m.)
Szlak GR20 uważany jest za najtrudniejszy szlak turystyczny Europy. Jest to również bardzo piękny szlak, pozwalający na wyjątkowe przeżycia w wyjątkowych górach. Ścieżka w całości poprowadzona jest na terenie Parku Narodowego Korsyki, przez główny i najwyższy łańcuch górski. Na trasie musimy pokonywać znaczne różnice wysokości, w wielu miejscach zamontowano sztuczne ubezpieczenia (klamry, łańcuchy), w wielu miejscach trzeba używać rąk.
Podczas dobrej pogody przejęcie jest sympatyczną przygodą, ale w czasie deszczu, mgły lub oblodzenia robi się bardzo niebezpiecznie. Podczas kilku dni prawie nigdzie nie ma zasięgu dla telefonów komórkowych, nie ma też internetu. Schroniska na trasie są prymitywne.
Atuty:
- przejście drugą częścią słynnego szlaku daje uczestnikowi możliwość "zaliczenia" GR20 w 100%, bez pomijania zadnego odcinka
- kontynuacja wędrówki przez Park Narodowy Korsyki
- doświadczanie atmosfery korsykańskich schronisk – gite etape
- wykorzystanie czasu do maximum – aż 8 dni na szlaku GR20
- trekking w małej grupie
- wejście na najwyższe (po Monte Cinto), szczyty Korsyki: Monte Rotondo (2662 m n.p.m.), Monte Renosa (2352 m n.p.m.), Monte d'Oro (2389 m n.p.m.), Monte Alcudina (2134 m n.p.m.)
Trudności:
Trasa jest wymagająca względem technicznym, warianty długie wymagają dobrej kondycji fizycznej, trudności wzrastają przy niesprzyjającej pogodzie. Od uczestnika wymagana jest duża tolerancja na niedogodności i dość prymitywne warunki w schroniskach.
Schroniska na trasie:
Tylko rano i wieczorem.
Przewodnicy:
UIMLA
Mapy i literatura:
- David Abram: Korsyka
- IGN: Monte d'Oro, Monte Rotondo 1:25 000
Warunki
Cena zawiera:
Przejazd autokarem lub busem, 2 bilety na promy, 9 noclegów, w tym 7 w schroniskach górskich, 2 w hotelach, 6 śniadań, 6 obiadokolacji, 1 x prowiant, ubezpieczenie KL i NNW oraz koszty ratownictwa.
Noclegi w hotelach są w pokojach 2,3-osobowych z łazienkami, noclegi w schroniskach są w dormitoriach, trzeba mieć własny śpiwór.
Cena nie zawiera:
Komunikacji lokalnej (ok. 20 euro), posiłków nie wymienionych w ofercie, wydatków osobistych, kosztów przewodnika - kwota uzależniona od ilości uczestników.
Noclegi i wyżywienie:
Noclegi są tak zorganizowane, aby wędrowanie z plecakiem na plecach uczynić jak najmniej obciążajacy, zatem:
Nocleg przed wypłynieciem na Korsykę będzie w hotelu, w okolicach portu w Livorno – tutaj trzeba przepakować rzeczy, potrzebne na GR20, a część rzeczy, potrzebnych na podróż powrotną, pozostawić w autokarze lub busie
Noclegi na trasie:
1 – schronisko Refuge de Petra Piana - bardzo skromne, małe schronisko, nie ma ciepłej wody, posiłki trzeba sobie przygotować samodzielnie
2 – nocleg w Refuge de l'Onda - małe i bardzo prymitywne schronisko, lub w bacówkach lub namiotach - najbardziej prymitywny nocleg na tej trasie, posiłki trzeba przygotować samodzielnie
3 - nocleg w Vizzavona – jest restauracja, serwują obiadokoację i śniadanie, jest również gorący prysznic
4 - nocleg w okolicy E'Capannelle, serwują śniadanie i obiadokolację
5 - nocleg – w Refuge San Petru di Verdi - jest restauracja, serwują obiadokoację i śniadanie, jest prysznic.
6 - Refuge d'Usciolu, posiłki we własnym zakresie
7 - Refuge na Col de Bavella - serwują posiłki
8 - nocleg w hotelu, pokoje 2,3 – osobowe z łazienkami, śniadanie i obiadokolacja
Warunki w schroniskach – łóżka piętrowe, sale wieloosobowe i wspólne toalety, czasami na zewnątrz budynku, kuchnie turystyczne są dobrze wyposażone, jest gaz w butli i piec. Warto mieć własną karimatę.
Wyżywienie: nie w każdym schronisku są zapewnione posiłki, w dwóch miejscach, na poczatku, posiłki trzeba sobie zabezpieczyć, w jedno miejsce grupa otrzyma prowiant.
Przekąski na trasę uczestnicy zapewniają we własnym zakresie. Woda jest najcenniejsza.
Rano, tam, gdzie jest to możliwe, napełniają termosy wrzątkiem.
Sprzęt:
Brak sprzętu specjalistycznego. Cały szlak przechodzimy z wyposażeniem przeciętnego turysty. Należy mieć plecak (orientacyjnie ok. 40 l.), dobre buty, czołówkę, odzież zabezpieczającą przed wiatrem, deszczem, słońcem, okulary przeciwsłoneczne.
Apteczka:
Każdy uczestnik trekkingu w górach powinien posiadać mała, podręczną apteczkę. Zalecamy, aby zabrać plastry na otarcia naskórka i pęcherze, środki opatrunkowe (bandaż elastyczny, wyjałowiona gaza), leki, które uczestnik zażywa na co dzień – zalecone przez lekarza i inne specyfiki, z których korzysta i wie, że są bezpieczne.
Wyspa jest ciepła i wilgotna, zatem panują doskonałe warunki dla wszystkiego, co się rusza i kąsa, zatem należy zabrać odpowiednie środki na ukąszenia owadów.